Enquêtes: antwoorden afdwingen

Vorig jaar veranderde de supermarkt in onze buurt in een Jumbo. Vorige week een enquête ingevuld over hoe de nieuwe winkel bevalt. Nou, die bevalt heel goed. Maar de enquête beviel helemaal niet. De reden: gesloten vragen, geprefabriceerde en dus afgedwongen antwoorden. Zo ging het een paar vragen lang over de vijf beloften van Jumbo. Of ik ze kende, of ik vond dat Jumbo in onze winkel haar beloften nakwam enzovoort. Toen ik uiteindelijk aankwam bij het vakje waar ik zelf iets mocht meedelen, sloeg ik het snel over. Geen zin meer.

Wat vind ik echt van Jumbo?

Jammer, want nu weet Jumbo niet wat ik echt van het bedrijf vind. Dus daar gaat ie. De winkel is een frisse wind. Leuk dat ze het als nieuweling redden in een zo competitieve markt. Interessant familiebedrijf. Het personeel loopt er wat fruitiger bij dan onder het vorige management; service in de winkel is geweldig. Goeie groenten en fruit. Op mijn verjaardag – het kwam even ter sprake – kreeg ik een bosje bloemen.

De andere kant: het omlaag drukken van de prijs door bij leveranciers kortingen af te dwingen zint me niet. Ik kan niet echt blij zijn met een kilo bananen of een kilo sinaasappels voor een euro, omdat ik weet dat het probleem via de bananen- en sinaasappelketens uiteindelijk vooral bij de boeren of de plukkers terechtkomt. Ook vraag ik me wel eens af: die vierde klant in de rij voor de kassa die zijn boodschappen gratis krijgt, wie betaalt dat eigenlijk? Jumbo, of de caissière?

Alle ramen afgeplakt

En tot slot – maar dat geldt voor bijna alle supermarkten – ze zouden overal kunnen staan. Een blik naar buiten is niet mogelijk omdat alle ramen zijn afgeplakt, een blik op de klok is niet mogelijk want niet te vinden. Nee, alle disciplinering moet van jezelf komen: boodschappenlijstje om impulsaankopen te voorkomen, niet te lang binnenblijven anders koop je teveel. Truc uit de krant van vorige week: voor je de winkel ingaat even naar een foto van je geliefden kijken. Dan koop je minder snoep, knabbels en frisdrank.