Het voorjaar grijpt nu, na de koude maand maart en de gematigde maand april, serieus de macht. Op dit moment bloeien veel bomen in een verbijsterende overvloed. Neem de Japanse kers voor mijn huis. Nog een paar dagen en het sneeuwt bloemblaadjes op de stoep, waarna de boom er tot september heel gewoontjes bijstaat, saai en groen. De iepen hebben net als gekken gebloeid en dragen nu vrucht, de takken zien er uit als groene slingers. Over een week of zo zijn ze uitgebloeid en vliegen de verdorde en verdroogde vruchtjes (hauwtjes genaamd) met miljoenen tegelijk over straat, en vullen de goten. Ook populieren zijn aan het vruchtzetten, over niet al te lange tijd vliegt het witte pluis massaal door de lucht; het lijkt wel sneeuw. Op dit moment zijn de blaadjes van de populieren net uitgelopen, en zijn nog korte tijd prachtig bruin.
In de goten ligt nu allerlei plantaardig afval van de afgelopen weken. Voor de knoppen van de bomen uitliepen zaten ze verpakt in stevige knopschubben (en, maar dit terzijde: kant-en-klaar. Al die blaadjes en bloemen die zich nu ontvouwd hebben, zijn in de zomer van 2012 aangelegd!). Die knopschubben liggen nu massaal op straat, naast verdorde katjes van bijvoorbeeld de populieren.
Lente-maaisel
Geruisloos zijn in de afgelopen week (in Alkmaar tenminste; in Limburg al eerder, in Friesland wat later) de paardenbloemen gaan bloeien. Die worden na uitbloeien en vruchtzetten (ah.., de pluisjes) gevolgd door boterbloemen en veldzuring, waarna de hele zwik voorjaarsbloemen in de berm gaat bloeien. Maaien volgt later in het voorjaar, lang nadat de de boeren hun eerste keer gemaaid hebben.
Dat eerste maaisel van het boerenland heet ‘de eerste snede’. Ook zo’n ongelofelijk lente-fenomeen, en dit jaar bijzonder doordat het pas ongeveer vanaf half mei gaat plaatsvinden. De eerste snede is belangrijk voor boeren omdat hij het beste en het meeste gras van het jaar oplevert. Wie vlak voor het maaien door het gras loopt (wat de boer niet wil overigens, niet doen dus), moet er echt doorheen waden, zo hoog en zwaar is het gewas. Een kind kan zich in het gras verstoppen. Het is een echte monocultuur van Engels raaigras. Natter grasland geeft zijn eerste snee wat later, evenals natuurgrasland. Beiden zijn wat gevarieerder. Je loopt bij dergelijk maaisel de kans op het opsnuiven van de heerlijke zoete geur van het reukgras. De mooie veelkleurige graslanden van vroeger zijn er niet veel meer. Blauwgraslanden, een nog rijkere categorie met bijvoorbeeld orchideeën, zijn nog zeldzamer.
De lente schuift op
De boeren in het zuiden van het land zijn het eerste toe aan hun eerste snede, het tijdstip schuift naar het noorden toe steeds verder op. Dat geldt ook voor het uitlopen van de bomen. Brabanders die in de meivakantie naar een Waddeneiland op vakantie gingen, vertrokken terwijl hun bomen vrijwel kaal waren. Op de Wadden was dat nog sterker. Komen ze vandaag terug in Brabant, dan is alles ineens veel verder. Floep, prille lente voorbij.
1 reacties op Nog slechts enkele weken: prille lente