Durgerdam, here we came!

Wat kan ik zeggen over een avond die mij met innige tevredenheid vervulde? Eerst het resultaat: goed concert, veel publiek. Er zaten ongeveer 70 mensen in de zaal die daarmee lekker vol was. Verreweg de meeste mensen waren bekenden van koorleden of de dirigent. De reis naar Durgerdam blijkt geen bezwaar voor Amsterdammers (de weg is trouwens verlicht). De PR in kranten & bladen en op websites had zo’n 10 bezoekers opgeleverd. Van de 12 uitgenodigde koren was er één met een delegatie van 2 op komen dagen.

Hoewel ik mij meestal niet meer zo druk maak over een concert was het toch spannend. Ik had de hele dag last van mijn keel en mijn kleine solo aan het eind zat me ook niet helemaal lekker. Maar het ging goed, de concentratie was goed en we hebben heerlijk gezongen. Valt meer over te zeggen want natuurlijk ging er af en toe wat mis, we hebben niet altijd eruit gehaald wat er inzat.

Gek genoeg doet dat er op een bepaalde manier niet zo toe. Iets wat daaronder ligt is belangrijker. Denk ik tenminste. Bij de meeste van onze concerten valt me op dat zo veel toehoorders na afloop zo blij zijn. Ons optreden heeft ook iets aanstekelijks. Bij vorige concerten zeiden mensen dat ze ontzettende zin kregen om ook te gaan zingen.

A capella koormuziek wordt gemakkelijk te veel voor mensen, maar op zijn best is het heel direct en verbindend. Dat was er in Durgerdam. Het sluit aan bij mijn eigen beleving van het zingen in dit gezelschap. Ook bij repetities: soms doen we een moeilijk stuk voor het eerst en dan is tot mijn verbazing en grote plezier de schoonheid ervan meteen aanwezig.

Vanmiddag hadden we ons tweede concert, in een afgeladen Abdijkerk in Egmond-Binnen. Kom ik nog op terug.

Categorie: Zingen

Tags:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *